بروکلی (Broccoli) را می توان سخاوتمندترین گیاه موجود در کره زمین شناخت چرا که به دلیل دارا بودن آنتی‌اکسیدان‌های قوی از اثرات مخرب رادیکال‌های آزاد در بدن پیشگیری نموده در نتیجه از بروز بیماری‌هایی مثل انواع سرطان، آلزایمر، بیماری‌های قلبی و التهاب مفاصل پیشگیری کرده و فرآیند پیری را به تاخیر می اندازد. گلچه‌های تازه برش خورده بروکلی غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی هستند. مزه بروکلی به صورت خام و کمی بخارپز شده در سالاد بسیار خوب و دلپذیر است و می‌توان به راحتی آن را فریز نموده و نگهداری کرد. اولین و شاید مهم ترین اقدام عملی جهت کاشت بروکلی انتخاب رقم مناسب برای اقلیم موردنظر است. بروکلی واریته‌های بسیار مختلفی دارد که هر کدام در شرایط آب و هوایی خاص خود می تواند عملکردهای خوبی داشته باشد. بذرهای استاندارد فقط جهت مصارف خانگی و نه تجاری توصیه می‌شوند لذا جهت کشت در مقیاس تجاری از بذرهای هیبرید (F1) استفاده شود.

بروکلی نور کامل خورشید را ترجیح می‌دهد، ولی در مناطق گرم کمی سایه می‌تواند از دانه دادن گیاه جلوگیری کند. پرورش دهندگان کلم بروکلی معمولا از نشا استفاده می‌کنند. و بدین طریق می‌توانند از بازارهای اول فصل و نوبرانه بهره‌مند شوند و زمان لازم برای تولید یک محصول را کاهش دهند. نشاهایی که در گلخانه پرورش می‌یابند را می‌توان به طور موثری در مقابل تنش محیطی، عوامل بیماری‌زا و آفات حفظ نمود. در صورتی که قیمت بذر بالا باشد، استفاده از نشا باعث می‌شود که بذر کمتری استفاده شود و نیاز به وجین و تنک کردن زود هنگام را برطرف می‌کند. از مزایای تولید نشا به جای کشت مستقیم می‌توان به کاهش دفعات آبیاری، زودرس کردن محصول، حداقل توقف رشد در مرحله انتقال، افزایش عملکرد محصول پاییزه، تراکم مناسب بوته، کاهش هزینه بذر، کاهش هزینه‌های جاری و کاهش استهلاک سیستم های آّبرسانی و آبیاری اشاره نمود.

تمامی انواع خانواده کلم، محصول فصل خنک می باشند یعنی در زمان باردهی دما زیر 25 درجه سانتی‌گراد باشد. بهترین دما جهت رشد مناسب بروکلی 16 درجه سانتی‌گراد است. جهت کاشت در فصول گرم سال می‌توان از ارقام زودرس و یا مقاوم به گرما استفاده نمود. خاک مناسب برای رشد و پرورش بروکلی باید حاصلخیز و دارای مواد آلی فراوان با زهکشی خوب باشد و PH مناسب خاک برای رشد بروکلی 6 تا 8 است. کلم بروکلی جهت رشد و باردهی مناسب نیاز به آب فراوان دارد. EC آب هرچه پایین‌تر باشد کیفیت و مزه کلم‌ها بهتر است بروکلی می تواند EC تا 3000 را هم تحمل کند. فاصله کاشت بوته در مزرعه در کشت های بهاره معمولا 36 تا 40 هزار بوته در هکتار و در کشت های پاییزه 25 تا 35 هزار بوته در هکتار می‌باشد. پس از استقرار نشا در زمین اصلی در هفته اول یک کود حاصلخیز کننده افزایش ریشه (ریشه زا) استفاده می‌شود. این کودها به میزان 1 تا 2 لیتر در هکتار و از طریق مخزن کود به همراه آب مصرف می‌گردند. در هفته دوم از کود به اصطلاح فسفر بالا جهت رشد و استقرار ریشه ها استفاده می گردد زیرا ریشه ها جهت رشد و استقرار مناسب نیاز به ترکیبات حاوی فسفر دارند. NPKهای 10-52-10 در این هفته به میزان 1 تا 2 لیتر در هکتار به کمک سیستم آبیاری مزرعه توصیه می‌شود. در هفته سوم علاوه بر مراقبت بوته ها از قارچ یا بیماری، اقدام به محلول پاشی NPK 20-20-20 می‌شود. در هفته چهارم علاوه بر کنترل وضعیت علف‌های هرز مزرعه، از کود اوره و اسید هیومیک استفاده می‌شود. در هفته پنجم و ششم تلاش جهت رشد و توسعه بوته و تحریک رشد بوته هاست. در این هفته از محلول پاشی کود NPK با نسبت 20-20-20 به طور مساوی استفاده می‌گردد. در هفته هفتم محلول پاشی ریزمغذی ها و اسیدهای آمینه انجام می‌شود. در هفته نهم تکرار محلول پاشی 20-20-20 و هفته دهم تکرار همین دوره به علاوه اسید هیومیک جهت تحریک رشد رویشی انجام می‌گیرد. در هفته یازدهم کم کم سر (هد) اصلی پیدا می‌شود. در هفته دوازدهم از محلول پاشی کلسیم و بر استفاده شود. زمان برداشت بروکلی هنگامی است که قطر سر (هد) به 10 تا 20 سانتی متر برسد و می بایست دو روز قبل از برداشت بوته ها آبیاری شده باشند.